مقدمه و هدف: کودکان طیف اوتیسم دارای اختلال در تکالیف شناختی از جمله توجه و حافظه هستند. هدف این مطالعه تعیین تأثیر تمرینات ادراکی-حرکتی بر توجه پایدار و عملکرد حافظه کودکان اوتیسم بود. روش کار: روش مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کودکان اوتیسم شهر اهواز بود که تعداد ۳0 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و بعد از تکمیل مقیاس اوتیسم به صورت تصادفی به گروه همگن آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش مقیاس اوتیسم، آزمون عملکرد پیوسته و آزمون حافظه بود. هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون، آزمون عملکرد پیوسته و حافظه را اجرا کردند. گروه آزمایش به مدت 8 هفته و هر هفته 2 جلسه تحت تمرینات ادراکی-حرکتی قرار گرفت. داده ها از طریق آزمون های t مستقل و تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS نسخه 26 و در سطح معنی داری 0/05 تحلیل شدند. یافته ها: تأثیر تمرینات ادراکی-حرکتی در عملکرد حافظه ای در خرده مقیاس های اطلاعات عمومی، جهت یابی، کنترل ذهنی، تکرار ارقام رو به جلو، حافظه منطقی، یادگیری تداعی و حافظه بینایی معنی دار بود (0/05>p). همچنین تمرینات ادراکی-حرکتی در متغیر توجه پایدار در خرده مقیاس های نسبت پاسخ صحیح به محرک هدف، نسبت پاسخ صحیح به محرک غیر هدف، زمان واکنش پاسخ صحیح، خطای حذف و خطای ارتکاب به طور معنی دار موثر بود (0/05>p). نتیجهگیری: براساس نتایج، تمرینات ادراکی-حرکتی میتواند باعث بهبود توجه پایدار و حافظه در کودکان طیف اوتیسم شود. بنابراین پیشنهاد می شود آموزش و تمرین فعالیت های ادراکی-حرکتی در دستور کار مربیان و کار درمانگران مراکز آموزشی و درمانی قرار گیرد. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |