چاقی و بیماریهای قلبی عروقی از عوامل اصلی مرگ و میر در جهان است. هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر تمرین هوازی برخی شاخصهای آنتی اکسیدانی و استرس اکسایشی قلبی موشهای صحرایی نر با دو نوع تغذیه نرمال و تغذیه سرشار از کلسترول است. روش کار: در پژوهش حاضر 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی چهار گروه مختلف نرمال-کنترل، نرمال-تمرین، کلسترول-کنترل، کلسترول-تمرین تقسیم شدند (10n=). برنامه تمرینی شامل 12 هفته (5 روز در هفته) تمرین استقامتی بود. قبل از شروع دوره تمرینی، موشهای گروه غذای سرشار از کلسترول، به مدت سه ماه با این نوع غذا تغذیه شدند تا هایپرلیپیدمی رخ دهد و مداخله غذایی تا انتهای دوره تمرینی نیز اعمال شد. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، موشها کشتهشده و شاخصهای مورد نظر اندازهگیری شد. یافتهها: بررسی تغییرات بین گروهی نشان داد که سطوح MDA (Malondialdehyd)افزایش معنیداری در گروه غذای کلسترول–کنترل در مقایسه با گروههای نرمال کنترل و نرمال– تمرین داشت (0/005>P ، 0/001>P). همچنین نشان داده شد که سطوح TAC (Total Antioxidant Capacity) افزایش معنیداری در گروه نرمال-تمرین در مقایسه با گروه کلسترول–کنترل داشت (0/002=P). برای سطوح گلوتاتیون افزایش معنیداری در گروه نرمال -تمرین در مقایسه با گروه سرشار کلسترول–کنترل وجود داشت (0/01>P). نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد فعالیت هوازی با شدت متوسط سبب بهبود شاخصهای استرس اکسایشی و افزایش TAC در قلب موشها با رژیم غذایی نرمال و کلسترول بالا میشود. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |