دوره 11، شماره 1 - ( بهار 1403 )
جلد 11 شماره 1 صفحات 1470-1460 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Begham M, Shabkhiz F, Shirvani H, Khalafi M. The Effect of Resistance Training and Nanocurcumin on Tumor Tissue Inflammatory Markers (NF-κB and IL-1α) in Rats with Glioblastoma Multiforme. J Jiroft Univ Med Sci 2024; 11 (1) :1460-1470
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-773-fa.html
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-773-fa.html
بی غم مهدی، شب خیز فاطمه، شیروانی حسین، خلفی موسی. تاثیر تمرین مقاومتی و نانوکورکومین بر نشانگرهای التهابی بافت تومور (NF-κB و IL-1α) در موش های صحرایی مبتلا به گلیوبلاستومای مولتی فرم. مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت. 1403; 11 (1) :1460-1470
مهدی بی غم1 
، فاطمه شب خیز 2، حسین شیروانی3 ، موسی خلفی4
، فاطمه شب خیز 2، حسین شیروانی3 ، موسی خلفی4
1- دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی، واحد پردیس بین‌الملل ارس، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشیار گروه فیزیولوژی فعالیت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ،shabkhiz@ut.ac.ir
3- دانشیار فیزیولوژی ورزشی، مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزش، پژوهشکده سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله، تهران، ایران
4- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
2- دانشیار گروه فیزیولوژی فعالیت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ،
3- دانشیار فیزیولوژی ورزشی، مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزش، پژوهشکده سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله، تهران، ایران
4- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
چکیده: (373 مشاهده)
| مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرین مقاومتی و مکمل نانوکورکومین بر مقادیر پروتئینی NF-κB و IL-1α درگیر در متابولیسم تومور در موشهای صحرایی مبتلا به گلیوبلاستومای مولتی فرم (GBM) می باشد. روش کار: 30 سر موش صحرایی نر ویستار به 5 گروه کنترل سالم،GBM ، GBM+ تمرین مقاومتی (RT)، GBM+ مکمل نانوکورکومین (NCUR) و GBM+RT+NCUR تقسیم شدند. GBM در قشر فرونتال موش‌ها تزریق شد. گروه تمرینی برای مدت 4 هفته، 3 روز در هفته، تمرینات مقاومتی فزاینده را انجام دادند. در پایان، موش‌ها قربانی شدند و تغییرات بافتی تومور مغزی با روش H&E و همچنین مقادیر پروتئینی NF-κB و IL-1αبا روش وسترن بلات ارزیابی شدند. یافته ها: نسبت به گروه کنترل سالم گروه GBM تغییرات معنی دار بافتی (افزایش مساحت تومور) و افزایش مقادیر پروتئینی IL-1αرا نشان داد (p<0/05). در بررسی تغییرات بافتی مشخص شد که گروههای GBM+RT، GBM+NCUR و GBM+RT+NCUR (p<0/05) کاهش معنی داری را در مساحت تومور مغز را نسبت به گروه GBM نشان دادند. همچنین گروه GBM+RT+NCUR کاهش معنی دار در مساحت تومور را نسبت به گروه های GBM+RT و GBM+NCUR (p<0/05) نشان داد. نتیجه‌گیری: به نظر می رسد برای ارزیابی تغییرات نشانگرهای التهابی درگیر در متابولیسم تومور باید از مدت زمان درمانی بیشتر، دوز متفاوت مکمل مصرفی، تمرینات ورزشی متفاوت، شدت و حجم تمرین ورزشی متنوع استفاده کرد. همچنین پیشرفت بیماری می تواند از عوامل تأثیرگذار بر عدم تغییر فاکتورهای مولکولی مطالعه حاضر باشد. |
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم پزشکی / فيزيولوژي
دریافت: 1402/11/14 | پذیرش: 1403/2/27 | انتشار: 1403/4/10
دریافت: 1402/11/14 | پذیرش: 1403/2/27 | انتشار: 1403/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
