مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت

مقدمه: استفاده از مواد غذایی به‌منظور پیشگیری از بیماری‌ها در سال‌های اخیر مورد توجه محققان قرارگرفته است. چای منبع طبیعی کافئین، تئوفیلین، تیانین، اسکوربات و آنتی‌اکسیدان‌ها است. هدف از این مطالعه بررسی خاصیت آنتی‌اکسیدانی و اثرات ضد التهابی و میزان فلاونوئیدهای چای رودسر و چای سیاه وارداتی در مقایسه با چای سبز است.
روش کار: در مطالعه مقطعی حاضر سه نمونه از هر چای به صورت تصادفی از سطح فروشگاه‌های زنجیره‌ای و نیز بازار مرکزی شهر تهران جمع­آوری شد سپس به‌منظور بررسی توان آنتی‌اکسیدانی انواع چای، از ارزیابی احیا یون مس (Cupric assay) در حضور معرف مس و میزان جذب نوری آن در nm450 سنجیده شد. قدرت ضدالتهابی ترکیبات مورد مطالعه با آزمون ممانعت از دناتوره شدن پروتئین سرم با جذب نوری nm660 بررسی گردید. در نهایت میزان فلاونوئیدها به روش رنگ سنجی آلومینیوم کلراید نیز اندازه‌گیری گردید. برای مقایسه آن‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه استفاده شد.
یافته‌ها: توان آنتی اکسیدانی و میزان فلاونوئیدها چای ایرانی به ترتیب معادل 03/0±231/ 0 و 0005/0±0242/0 شد. میزان خاصیت ضدالتهابی چای سبز با میزان 001/0±01/0 بیش از چای سیاه ایرانی (045/0=p) و نمونه وارداتی بود (027/0P=). در خصوص میزان فلاونوئیدها تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها مشاهده شد. میزان فلاونوئیدها چای سیاه بالاتر از چای وارداتی (045/0P=) و از چای سبز (038/0P=) بود.
نتیجه‌گیری: این بررسی، پتانسیل ارزش غذایی چای ایرانی را با توجه به مقدار فلاونوئیدها و متعاقباً توان قابل ملاحظه‌ای از قدرت آنتی اکسیدانی نسبت به چای‌های وارداتی به‌طور مشخصی بارز نمود.