مقدمه و هدف: از آنجا که سولفات مس به عنوان کوفاکتور آنزیمها عمل میکند، میتواند بر روی بافتهای دهان و دندان اثر بگذارد. بنابراین هدف از این مطالعه تجربی، تعیین میکروسکوپی اثر محلول سولفات مس بر بافتهای نرم و سخت دهان بود. روش کار: در این مطالعه تجربی از 14 سر موش صحرایی نر (250- 200 گرم) استفاده شد، موشها به دو گروه کنترل و درمان تقسیم شدند، گروه درمان سولفات مس خوراکی ( mg/kg200) به مدت 80 روز دریافت کردند. پس از بیهوشی با اتر و خونگیری از قلب، زبان و فک آنها نیز برای بررسی میکروسکوپی جدا شد. آنزیمهای کبدی سرم خون اندازهگیری شدند. نمونههای بافتی از نظر میزان التهاب، تعداد عروق خونی در واحد سطح، درصد بافت فیبروتیک، نکروز، زخم مخاطی، آتروفی و هیپرپلازی اپیتلیوم سطحی، خونریزی و کلسیفیکاسیون پالپ دندان بررسی شدند. دادهها با SPSS نسخه 22 و با استفاده از آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: آنزیمهای AST و ALT تفاوت معناداری را در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند (0/001>p)؛ اما آنزیمALP تفاوت معناداری را در مقایسه با گروه شاهد نشان نداد. تعداد عروق خونی در لثه و زبان تفاوت معناداری را نشان داد. التهاب، فیبروتیک شدن، نکروز، زخم مخاطی، خونریزی، آتروفی و هایپرپلازی اپیتلیوم سطحی و کلسیفیکاسیون پالپ دندان در هیچ کدام از نمونههای زبان و فک وجود نداشت. نتیجهگیری: مسمومیت با سولفات مس میزان آنژیوژنز را در بافتهای دهان و دندان افزایش داد و در به وجود آمدن التهاب، خونریزی، آتروفی یا زخم اپیتلیال، نکروز بافت فیبروتیک در مخاط دهان و بافت زبانی و کلسیفیکاسیون پالپ دندان نقشی نداشت. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |