مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت

مقدمه: جوانان در بسیاری از کشورهای در حال پیشرفت همانند ایران در خطر بارداری ناخواسته و عفونتهای منتقله از راه جنسی می باشند. در این بین احساس شکست ناپذیری همراه با فقدان آگاهی از نتایج رفتارهای پرخطر، باعث می شود که جوانان کمتر از خودشان در برابر خطرات محافظت کنند. بر این اساس این تحقیق با هدف بررسی تاًثیر آموزش روشهای پیشگیری از بارداری و بیماریهای منتقله از راه جنسی بر آگاهی و نگرش دانشجویان دختر نسبت به  سلامت باروری وجنسی انجام یافته است.

روش کار: در این مطالعه مداخله ای- نیمه تجربی نمونه مورد مطالعه 127 دانشجوی دختر محصل در دانشگاه علوم پزشکی کرمان به طور تصادفی انتخاب شدند. از نمونه ها یک پیش آزمون و دو پس آزمون گرفته شد. آموزش  روشهای پیشگیری از بارداری و بیماریهای مقاربتی به روش جیمز براون طی4 جلسه آموزشی 2 ساعته طی چهار روز متوالی انجام شد. آگاهی و نگرش دانشجویان نسبت به بهداشت باروری با پرسشنامه خودایفا ارزیابی شد. داده ها با برنامه نرم افزاری SPSS-18 ، آزمون های آمار توصیفی، آزمون طرح اندازه گیری های مکرر و آزمون اسپیرمن تجزیه تحلیل شدند.

یافته ها:  میانگین نمرات آگاهی پیرامون روشهای مختلف پیشگیری از بارداری و بیماریهای مقاربتی و گویه های مربوط به سلامت باروری و جنسی بلافاصله بعد ازآموزش ( به ترتیب:38.2و 42.05) و 6هفته بعد از آموزش (به ترتیب: 31.67 و 26.54) نسبت به مرحله قبل از آموزش( به ترتیب: 18.92و 21.07) افزایش یافت. آزمون طرح اندازه گیریهای مکرر تفاوت معنی داری بین میانگین نمره آگاهی و نگرش دانشجویان نسبت به روشهای پیشگیری از بارداری و بیماریهای مقاربتی (P<0/001) نشان داد و این آزمون این تفاوت آماری را در مورد آگاهی از روشهای پیشگیری ازبارداری و بیماریهای مقاربتی تا 6 هفته بعد از اتمام آموزش (P<0/05) همچنان معنی دار نشان داد. ولی در مورد نگرش نسبت به بهداشت باروری جنسی 6 هفته بعد از آموزش معنی دار نبود.

نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که  آموزش باعث افزایش اطلاعات و ایجاد نگرش مثبت نسبت به سلامت  باروری و جنسی در دانشجویان دختر و هچنین ماندگاری این اطلاعات و پایداری نگرش مثبت در آنها می شود. لذا آموزش  سلامت  باروری و جنسی از طریق الگوهای آموزشی مختلف  برای دختران جوان پیشنهاد می شود.