مقدمه و هدف: چاقی، کم تحرکی و کمبود ویتامین D، ارتباط نزدیکی با بیماری دیابت دارد. هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح پلاسمایی ویتامین D و شاخص های کنترل گلوکز خون در بیماران دیابتی نوع دو میباشد. روش کار: از بین مردان مبتلا به دیابت نوع دو، 24 نفر با میانگین سن (0/81±49/5 سال) و BMI (1/3±29/6 کیلوگرم/ مترمربع) به صورت تصادفی در دو گروه تمرین هوازی (12 نفر) و گروه کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی به مدت هشت هفته با شدت 50% تا 75% ضربان قلب ذخیره اجرا گردید. سطوح ویتامین D، HbA1c، گلوکز، انسولین، مقاومت انسولین، حساسیت انسولین و کارکرد سلول های بتا در پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری گردید. از آزمون t وابسته و تحلیل کواریانس برای مقاسیه درون گروهی و بین گروهی و از آزمون همبستگی پیرسون برای ارتباط بین متغیرهای تحقیق استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد درصد HbA1c، گلوکز، انسولین و مقاومت انسولین در گروه تمرین هوازی کاهش معنی داری را نسبت به گروه کنترل دارد (0/05p<)، اما سطوح ویتامین D، حساسیت انسولین و کارکرد سلول های بتا در گروه تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (0/05p<)، همچنین نتایج آزمون همبستگی پیرسون ارتباط معنی داری بین سطوح ویتامین D با شاخص های کنترل گلوکز خون در گروه تمرین هوازی نشان داد (0/05p<). نتیجه گیری: در این تحقیق مشاهده شد که تمرینات هوازی استراتژی مؤثری برای بهبود شاخص های کنترل قند خون در بیماران دیابتی نوع دو محسوب می شوند، این اثر حمایتی احتمالا به توسعه سطوح پلاسمایی ویتامین D مربوط می باشد. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |