مقدمه و هدف:بار مراقبتی ناشی از بیماران همودیالیزی بیشتر بر عهده اعضای خانواده آنان میباشد و به دلیل محدودیتهای زیاد بیماران همودیالیزی، مراقبین آنان رنج مراقبتی زیادی تجربه میکنند که موجب مشکلات جسمی، روحی و اجتماعی در آنان میشود. مطالعه حاضر با هدف بررسی رنج مراقبتی در مراقبین بیماران همودیالیزی استان کرمان و ارتباط آن با برخی از متغیرهای جمعیت شناختی انجام شد. روشکار: این مطالعه توصیفی-تحلیلی در سال 1398روی 382 نفر از مراقبین بیماران همودیالیزی در مراکز همودیالیز شهرستانهای کرمان، سیرجان، رفسنجان، جیرفت و کهنوج انجام شد. افراد به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند و دادهها با کمک پرسشنامه رنج مراقبتی نواک (24 سوالی) جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمونهای آماری، T-test،ANOVA ، ضریب همبستگی و رگرسیون خطی بود. یافتهها: نتایج نشان داد که 2/88% شرکتکنندگان رنج شدید و متوسط را تجربه میکنند. بین میانگین نمره رنج مراقبتی با برخی از متغیرهای جمعیتشناختی بیمار مانند: سطح تحصیلات و وضعیت اشتغال، درآمد بیمار، توانایی بیمار برای انجام کارهای شخصی، دفعات دیالیز، نیاز بیمار به مراقب و سابقه پیوند کلیه و همچنین سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال و سن مراقب رابطه آماری معنیداری یافت شد (0/05P<). نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که 32% رنج مراقبین، ناشی از متغییرهای نیاز بیمار به مراقبت، دفعات دیالیز در هفته، درآمد بیمار و تحصیلات مراقب میباشد. نتیجهگیری: با توجه به اینکه درصد بالایی از مراقبین رنج متوسط تا شدیدی را تجربه میکنند، توصیه میشود که مراقبین بیماران همودیالیزی مورد توجه و حمایت روانشناختی و مالی قرار گیرند. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |