مقدمه و هدف: تصویر بیماری ها و جمعیت در سه دهه ی گذشته تغییر کرده و نیازمند آن است که خدمات فعلی حوزه بهداشت کشور با نیازهای مردم در حال و آینده ی نزدیک تطبیق داده شود. این تغییر در استان سیستان و بلوچستان به عنوان کم برخوردارترین استان کشور با چالش های عدیده ای رو به رو است که به صورت هدفمند مورد توجه واقع نشده است. هدف این مطالعه استخراج تجارب مدیران از چالش های نوین حوزه بهداشت در کم برخوردارترین استان کشور بود. روش کار: مطالعه حاضر از نوع کیفی بود که در سال 1401 انجام شد. نمونهها به روش هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. روش گردآوری دادهها، مصاحبه نیمه ساختار یافته عمیق بر روی 30 نفر از تصمیم مدیران حوزه بهداشت، انجام شد. تحلیل دادهها به صورت دستی و به روش تحلیل محتوای قراردادی انجام گردید. یافته ها: در تحلیل مصاحبه ها، 4 طبقه اصلی (عوامل مدیریتی، عوامل سیاسی و اجتماعی، عوامل وزارتی و کشوری، منابع) و 8 طبقه فرعی (چالش های مدیریتی، چالش های اداری، عوامل خارج سازمانی، شرایط استانی، نگاه کلی وزارتخانه، چالش های قانون گذاری، کمبود منابع مالی، کمبود نیروی انسانی) استخراج گردید. نتیجهگیری: استان های کم برخوردار در شاخصهای توسعه در شرایط مناسبی قرار ندارند. براساس نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش مناسب، کیفیت خدمات، حمایت مالی، نیروی انسانی ماندگار و متخصص، به عنوان عواملی راهگشا جهت رفع چالش های موجود در این دانشگاه می باشند. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |