مقدمه و هدف: انتقال مراقبت از بیمارستان به منزل، نقطهای بحرانی در تداوم زنجیره مراقبتهای بالینی است که ممکن است افراد را در معرض پیامدهای نامطلوب قرار دهد. آمادگی ترخیص بیمار از بیمارستان میتواند منجر به کاهش نگرانیهای مرتبط با مراقبت بیمار از خود پس از ترخیص شود. بنابراین، شناسایی فاکتورهای مرتبط با آمادگی ترخیص از بیمارستان حائز اهمیت است. مطالعه حاضر با هدف تعیین فاکتورهای مرتبط با آمادگی ترخیص بیماران هوشیار در بخشهای عمومی طراحی شد. روش کار: این مطالعه مقطعی روی 351 بیمار هوشیار در حال ترخیص در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کردستان انجام شد. روش نمونهگیری سهمیهای برای تعیین تعداد بیماران منتخب از هر بیمارستان و روش نمونه گیری در دسترس برای انتخاب بیماران هوشیار درحال ترخیص استفاده شد. ابزار جمعآوری دادهها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد آمادگی ترخیص از دیدگاه بیمار بود. تحلیل دادهها با نرمافزار SPSS-21 و با سطح معناداری 0/05 انجام شد. یافته ها: میانگین نمره کل آمادگی ترخیص از بیمارستان بیماران مشارکت کننده در مطالعه 10/31±47/63 بود. آمادگی ترخیص با متغیرهای سن (0/001>p)، جنس (۰/۰5p<)، تحصیلات (0/001>p)، شغل (0/001>p)، تاهل (۰/۰5p<)، منبع حمایتی در منزل (0/001>p)، مدت زمان بستری (0/001>p)، درآمد ماهیانه (۰/۰5<p) و سطح مراقبتی (0/001>p) دارای ارتباط معنی دار بود. نتیجهگیری: مطابق با نتایج مطالعه میانگین آمادگی ترخیص بیماران در سطح پایین بود. از سویی دیگر توجه به فاکتورهای مؤثر بر آمادگی ترخیص بیماران و برنامه ریزی و نظارت مناسب بر فرآیند ترخیص برای دستیابی به سطح رضایت بخش آمادگی ترخیص بیماران ضروری است. |
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |