دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1403 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 1786-1777 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Asadollahi A, Nasimi E, Zahedi A, Asadipor M, Ghadamgahi Z S. The Impact of Criteria Air Pollutants (O₃, NO₂, CO, PM₂.₅, PM₁₀) on Fall Frequency, Fear of Falling, and Imbalance in Older Adults in Selected Cities of Khuzestan Province: A Quasi-Experimental Before- and-After Study. J Jiroft Univ Med Sci 2025; 11 (4) :1777-1786
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-815-fa.html
اسداللهی عبدالرحیم، نسیمی الهه، زاهدی امیر، اسدی پور مریم، قدمگاهی زهرا سادات. تاثیر آلاینده‌های معیار هوا (PM10, PM2.5,CO, NO2,O3) بر دفعات سقوط، هراس از سقوط و عدم تعادل سالمندان شهرهای منتخب استان خوزستان: یک مطالعه شبه تجربی قبل و بعد. مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت. 1403; 11 (4) :1777-1786

URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-815-fa.html


1- دانشیار گروه سالمندشناسی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران ، a.asadollahi@sums.ac.ir
2- گروه سالمندشناسی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران
3- استادیار گروه بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی شوشتر، ایران
4- دانشجو دکتری تخصصی سالمندشناسی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران
چکیده:   (42 مشاهده)
مقدمه: آلودگی هوا از عوامل خطر محیطی برای سلامت است و قرارگیری در معرض آن، به‌ویژه برای سالمندان، یک نگرانی جهانی است. تعادل، هراس از سقوط و دفعات سقوط از چالش‌های دوران سالمندی هستند که ارتباط آنها با آلاینده‌های هوا کمتر بررسی شده است.
روش کار: این مطالعه در دو فاز انجام شد. فاز اول به‌صورت مقطعی، نمونه کل سالمندان استان خوزستان (شوشتر، آبادان، اهواز (140215 نفر سالمند)) انتخاب و تجربه آنها از سقوط، هراس از سقوط، عدم تعادل و ارتباط آنها با آلاینده‌های معیار هوا بررسی شد. فاز دوم به‌صورت شبه تجربی قبل و بعد (فاقد گروه کنترل) در 2 منطقه شهری آلوده و پاک در شهرستان شوشتر، از 2 گروه مساوی (21 نفر) که دارای شرایط معیار (سن 60-74 سال (سالمند جوان)، ثبت احساس عدم تعادل هنگام راه رفتن و ایستادن در سامانه، ثبت هراس از سقوط در سامانه سیب، هوشیاری کامل سالمندان و ...) خواسته شد شش جلسه ورزش تعادلی در منزل را به مدت 3 ماه انجام دهند. تعادل با استفاده از آزمون TUG و هراس از سقوط با آزمون FES-I در دو فاز قبل و بعد از مداخله سنجیده شد.
یافته‌ها: نمرات هراس از سقوط در هر دو گروه به‌طور معناداری کاهش یافت (0/001>p) و ضریب اثر دی کوهن بیشتر از یک بود. تفاوت معناداری بین دو منطقه از لحاظ دفعات سقوط و عدم تعادل مشاهده نشد (۰/۰5p>). تنها در منطقه پاک، تفاوت معناداری در متغیر عدم تعادل قبل و بعد از آموزش مشاهده شد (0/001>p).
نتیجه‌گیری: ورزش‌های تعادلی می‌توانند هراس از سقوط و دفعات آن را در سالمندان کاهش دهند. این مطالعه اهمیت توجه به اثر آلودگی هوا بر سلامت سالمندان را تأیید کرد.
متن کامل [PDF 809 kb]   (26 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم پزشکی / طب سالمندان
دریافت: 1403/7/30 | پذیرش: 1403/12/17 | انتشار: 1403/12/10

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Jiroft University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb