مقدمه و هدف: ارتباط بین گونه های اکسیژن واکنشی و اتوفاژی برای هومئوستازی و بقاء سلول حیاتی است. امروزه شناخته شده است که استرس اکسیداتیو اتوفاژی در پاتوژنز بیماری های مختلف نقش کلیدی دارد. مطالعه حاضر وضعیت استرس اکسیداتیو بافت ریه و اتوفاژی را متعاقب دریافت نیکوتین بررسی نموده است. روش کار: در این مطالعه تعداد 30 سر موش صحرایی نر با وزن20 ±190 گرم بهصورت تصادفی انتخاب و به 3 گروه (10= n) تقسیم شدند. گروه کنترل: موش های سالم دست نخورده، گروه دو: دریافت روزانه نیکوتین با دوز mg/Kg 0/25 و گروه سه: دریافت روزانه نیکوتین با دوز mg/Kg 0/5، موشها نیکوتین را بصورت داخل صفاقی به مدت 30روز دریافت نمودند. در پایان دوره مطالعه، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان سوپراکسید دسموتاز (SOD) گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) و سطح مالون دی آلدهید (MDA) بافت ریه اندازه گیری، تغییرات بافتی و مارکرهای P62 و LC3روند اتوفاژی ارزیابی شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که تجویز نیکوتین موجب افزایش معنی دار MDA و کاهش معنی دار فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان SOD وGPX گردید. همچنین نتایج مربوط به تغییرات بافت ریه نشان می دهند که تجویز نیکوتین موجب افزایش فیبروز و نیز تحریک روند اتوفاژی شده است. نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد نیکوتین با ایجاد استرس اکسیداتیو موجب تحریک روند اتوفاژی در بافت ریه موش صحرایی نر می شود. |
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |