Pahlevanzadeh M, Shabani R, Elmiyeh A. The Effect of Combined Exercise on the Expression of FoxO and Atrogin Pathway Genes in the Gastrocnemius and Soleus Muscles of Elderly Rats. J Jiroft Univ Med Sci 2024; 11 (1) :1512-1522
URL:
http://journal.jmu.ac.ir/article-1-765-fa.html
پهلوان زاده مریم، شعبانی رامین، علمیه علیرضا. اثر تمرین ترکیبی بر بیان ژن های FoxO و Atrogin عضلات دو قلو و نعلی موشهای صحرایی سالمند. مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت. 1403; 11 (1) :1512-1522
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-765-fa.html
1- دانشجوی دکترای تخصصی فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2- استاد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران ، ramin.shabani@iau.ac.ir
3- دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
چکیده: (148 مشاهده)
مقدمه و هدف: تحلیل رفتن عضلات اسکلتی یک وضعیت ناتوان کننده رایج است که با بی حرکتی و سالمندی همراه است که منجر به کاهش عملکرد عضلانی می شود، بر این اساس هدف از پژوهش حاضر سنجش اثر تمرین ترکیبی بر بیان ژن هایFoxO و Atrogin عضلات دو قلو و نعلی موش های صحرایی سالمند بود.
روش کار: مطالعه حاضر به روش تجربی با 14 سر موش صحرایی نر سالمند نژاد ویستار با بازه سنی 22 الی 24 ماهه بود که در دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. تمرینات ترکیبی شامل 5 جلسه تمرین در هفته به مدت 10 هفته انجام شد. میزان بیان ژن های مورد نظر از روش Real Time -PCR استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد بعد از 10 هفته تمرین ترکیبی میزان بیان ژن FoxO در عضله نعلی و میزان بیان ژن Atrogin-1 در هر دو عضله نعلی و دوقلو در گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی دار داشت (0/05>p). مقایسه بیان ژنFoxO در دو عضله نعلی و دوقلو در گروه تجربی دارای اختلاف معنی داری بود به نحوی که کاهش میزان بیان این ژن در عضله نعلی معنی دار بود (0/05>p).
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد که تمرین ترکیبی موجب کاهش بیان ژنFoxO در عضله هوازی نعلی و کاهش بیان ژن Atrogin-1 در هر دو نوع عضله هوازی نعلی و عضله بیهوازی دوقلو موش های صحرایی سالمند می گردد که نیازمند تحقیقات بیشتر بر روی نمونههای انسانی است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم پزشکی / فيزيولوژي دریافت: 1402/12/1 | پذیرش: 1403/3/9 | انتشار: 1403/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول