مقدمه و هدف: نارسایی قلبی یکی از بیماریهای شایع و مهم در سطح جهان است که با عوارض جدی مانند بروز مرگ و میر و بستری شدن همراه است. یکی از تدابیر متداول در مدیریت این بیماری، محدودیت مصرف سدیم در رژیم غذایی بیماران است. این مرور سیستماتیک به بررسی تأثیر محدودیت مصرف سدیم بر میزان مرگ و میر و بستری شدن ناشی از نارسایی قلب میپردازد. روش کار: با استفاده از یک جستجوی سیستماتیک، پایگاههای داده بین المللی پابمد، ایمبیس و کاکرین بدون محدویت زمانی برای مقالات مرتبط مورد بررسی قرار گرفتند. کیفیت مقالات با استفاده از ابزار ارزیابی سوگیری کاکرین مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با مدل تصادفی و با استفاده از نرم افزار CMA نسخه 3 مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند. یافته ها: شش مطالعه با حجم نمونه 2450 نفر وارد تحلیل شد. اعمال محدودیت سدیم در رژیم غذایی تأثیر معنیداری بر مرگ در میان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی نداشت (p>0/05). نسبت شانس برای مرگ در این گروه 2/2، با بازه اطمینان 95% که از 0/9 تا 5/4، بود. همچنین محدودیت مصرف سدیم تاثیر معنیداری بر بروز بستری شدن ناشی از نارسایی قلب نداشته است (نسبت شانس 2/1 با بازه اطمینان 95 % 0/4 تا 3/3 ). نتیجهگیری: با توجه به نتایج این تحقیق، میتوان نتیجه گرفت که محدودیت مصرف سدیم در رژیم غذایی بیماران مبتلا به نارسایی قلب تأثیر معنی داری بر میزان مرگ و میر و بستری شدن نداشته است. این یافتهها میتوانند به پزشکان و متخصصان تغذیه کمک کنند تا توصیههای بهتری به بیماران ارائه دهند. همچنین، این نتایج میتوانند در تصمیمگیریهای کلان در زمینه بهبود مراقبت از بیماران با نارسایی قلب و تدوین خطمشیهای بهداشتی مؤثر کمک کنند. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |