دوره 10، شماره 2 - ( تابستان 1402 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 1309-1300 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Taherizadeh N, Ghazakian F, Shirvani H, Gholami M, Abednatanzi H. Investigating the Changes in the Expression of Paxillin and PTK2 Genes in the Brain Tissue of Rats with Glioblastoma Multiforme after Aerobic Exercise Training. J Jiroft Univ Med Sci 2023; 10 (2) :1300-1309
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-731-fa.html
طاهری زاده ندا، غزالیان فرشاد، شیروانی حسین، غلامی ماندانا، عابدنطنزی حسین. بررسی تغییرات بیان ژن‌های Paxillin و PTK2 در بافت مغز موش‌های صحرایی مبتلا به گلیوبلاستومای مولتی‌فرم بدنبال تمرین ورزشی هوازی. مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت. 1402; 10 (2) :1300-1309

URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-731-fa.html

بررسی تغییرات بیان ژن‌های Paxillin و PTK2 در بافت مغز موش‌های صحرایی مبتلا به گلیوبلاستومای مولتی‌فرم بدنبال تمرین ورزشی هوازی
ندا طاهری زاده1 ، فرشاد غزالیان2 ، حسین شیروانی3 ، ماندانا غلامی4 ، حسین عابدنطنزی5
1- دانشجوی دکتری تخصصی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، phdghazalian@gmail.com
3- دانشیار فیزیولوژی ورزشی، مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزش، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران
4- دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
5- استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده:   (1551 مشاهده)
مقدمه و هدف: تمرین ورزشی یکی از عوامل پیشنهادی برای کاهش مرگ و میر ناشی از انواع سرطان به ویژه سرطان مغز است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تغییرات بیان ژن­های Paxillin و PTK2 در بافت مغز موش ­های صحرایی مبتلا به گلیوبلاستومای مولتی ­فرم بدنبال تمرین ورزشی هوازی می­باشد.
روش کار: 24 موش صحرایی نر ویستار به 3 گروه (8=n) کنترل سالم، تومور مغزی و تومور+ورزش هوازی (Aerobic training; AT) تقسیم شدند. گلیوبلاستوما در قشر فرونتال موش‌ها تزریق شد. گروه تمرینی به مدت 4 هفته و 3 روز در هفته با سرعت 18 متر در دقیقه به مدت 25 تا 40 دقیقه تمرینات هوازی را روی نوارگردان انجام دادند. در پایان، موش‌ها قربانی شدند و ژن­ های Paxillin و PTK2 بافت مغز به روش Real-time PCR آنالیز شدند. برای تایید تومور نیز از تصاویر هیستولوژی با روش H&E استفاده شد.
یافته­ ها: گروه تومور افزایش نکروز و آسیب بافتی مغز را نسبت به گروه کنترل سالم نشان داد. همچنین گروه تومور افزایش معنی­ دار در بیان ژن­ های Paxillin وPTK2  را نسبت به گروه کنترل سالم نشان داد (0/001>p). این در حالی بود که انجام تمرین هوازی در حیوانات دارای تومور مغزی سبب کاهش معنی­ دار در Paxillin وPTK2 ، نسبت به گروه تومور شد(0/001>p).
نتیجه‌گیری: انجام تمرین هوازی در حیوانات دارای تومور مغزی می­ تواند استحکام سلولی تومور را با کاهش بیان ژن­های Paxillin و PTK2  (مؤثر در ماتریکس خارج سلولی) کاهش دهد. با این وجود در این زمینه نیاز به مطالعات بیشتر است.
واژه‌های کلیدی: گلیوبلاستومای مولتی فرم، تمرین هوازی، Paxillin، PTK2
متن کامل [PDF 649 kb]   (887 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم پزشکی / فيزيولوژي
دریافت: 1402/2/19 | پذیرش: 1402/6/24 | انتشار: 1402/6/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Jiroft University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb