دوره 10، شماره 1 - ( بهار 1402 )
جلد 10 شماره 1 صفحات 1227-1215 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Arabmomeni A, Momeni K, Soltanian E. Comparison of the Effect of Two Resistance and Functional Training on Myoestatin and Body Composition in Non-Active Men. J Jiroft Univ Med Sci 2023; 10 (1) :1215-1227
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-691-fa.html
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-691-fa.html
عرب مومنی الله یار، مومنی خدایار، سلطانیان عماد. مقایسه تأثیر دو شیوه تمرین مقاومتی و عملکردی بر مقادیر میوستاتین و ترکیب‌بدن در مردان کم‌تحرک. مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت. 1402; 10 (1) :1215-1227
1- استادیار، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد خمینی‌شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی شهر/اصفهان، ایران ، H.momeni1350@gmail.com
2- استادیار، گروه مدیریت و برنامه‌ریزی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
3- کارشناسی ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
2- استادیار، گروه مدیریت و برنامه‌ریزی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
3- کارشناسی ارشد، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
چکیده: (916 مشاهده)
| مقدمه و هدف: تغییر مقادیر میوستاتین و تعدیل ترکیب‌بدن، ممکن است به توضیح سازگاری این متغیرها در پاسخ به تمرین کمک کند. از این‌رو، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو شیوه تمرینی مقاومتی و عملکردی بر مقادیر میوستاتین و ترکیب‌بدن در مردان کم‌تحرک انجام شد. روش کار: در این مطالعه نیمه‌تجربی، با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل، از بین مردان کم‌تحرک شهر اصفهان در سال 1401، 45 نفر به‌‌صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی به سه گروه تمرینات عملکردی، تمرینات مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. هر دو پروتکل تمرینی به‌مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 40 تا 50 دقیقه انجام گرفت. خون‌گیری جهت ارزیابی مقادیر میوستاتین و اندازه‌گیری درصد چربی و توده بدون‌چربی در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی با نرم‌افزار SPSS24 در سطح معناداری ۰۵/۰ تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که هر دو روش تمرینی بر کاهش میوستاتین و درصد چربی بدن و افزایش توده بدون‌چربی مردان کم‌تحرک تأثیر معناداری داشتند (001/0>p). اما این تغییرات در گروه تمرین عملکردی نسبت به گروه تمرین مقاومتی بیشتر بود. نتیجه‌گیری: این نتایج نشان‌دهنده تأثیر هر دو روش تمرینی بر کاهش میوستاتین و درصد چربی و افزایش توده بدون‌چربی بدن است، هر چند این تغییرات در تمرینات عملکردی بیشتر بود. بنابراین، توصیه می‌شود؛ مربیان، ورزشکاران و سایر مسئولین درگیر در تمرینات ورزشی از این روش‌های تمرینی به‌ویژه تمرینات عملکردی برای پیشرفت اجرا‌های ورزشی، و بهبود ترکیب‌بدن استفاده نمایند. |
واژه‌های کلیدی: تمرینات مقاومتی، تمرینات فانکشنال، میوستاتین، ترکیب بدن
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم پزشکی / پزشکي ورزشي
دریافت: 1402/1/2 | پذیرش: 1402/3/28 | انتشار: 1402/4/10
دریافت: 1402/1/2 | پذیرش: 1402/3/28 | انتشار: 1402/4/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
