مقدمه و هدف: پریشانی روانشناختی، در دوران بارداری اختلال شایعی است. با این وجود، انجام مطالعات ملی و گسترده برای شناسایی عوامل موثر بر آن توصیه شده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی پریشانی روانشناختی در زنان باردار تحت خشونت خانگی، انجام گرفت. روش کار: این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال 1399 بر روی 305 نفر از زنان باردار تحت خشونت خانگی در جنوب ایران انجام شد. افراد به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند و دادهها با کمک پرسشنامههای استاندارد پریشانی روانشناختی کسلر و فرم کوتاه مقیاس غربالگری خشونت خانگی جمعآوری گردید و سپس با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار پریشانی روانشناختی زنان باردار تحت خشونت خانگی، 43/6 ±68/24 بود. نتایج نشان داد که پریشانی روانشناختی با سن زنان باردار (0/05>p و 0/18=r)، مدت ازدواج (0/001>p و 0/31=r)، تعداد فرزندان (0/001>p و 0/22=r) و خشونت خانگی (0/001>p و 0/73=r) رابطه آماری مستقیم و معنیداری داشت. همچنین نتیجه آزمون t مستقل نشان داد که زنان با بارداریِ برنامه ریزی شده نسبت به زنانی که حاملگی ناخواسته داشتند از میانگین نمرات پریشانی روانشناختی کمتری برخوردار بودند (0/001>p و 5/13=t). نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر میتوان نتیجه گرفت که شناسایی عوامل موثر بر خشونت خانگی و پریشانی روانشناختی به عنوان یک اولویت اصلی و مهم در سلامت مادر و نوزاد باید مورد توجه مدیران بهداشتی-درمانی قرار گیرد. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |