مقدمه و هدف: کمبود ویتامین D و چاقی بسیار رایج است و ارتباط تنگاتنگی با بروز تغییرات ساختاری و عملکردی در مغز دارند. بنابراین، شناسایی شیوههای کارآمد سبک زندگی برای افزایش سلامت سیستم عصبی مهم است. در این مطالعه به مقایسه تأثیر دو مدل تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر سطوح عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) و ترکیب بدنی در زنان دارای کمبود ویتامین D پرداخته شد. روش کار: در این مطالعه نیمهتجربی، 39 زن اضافهوزن دارای کمبود ویتامین D، پس از نمونهگیری در دسترس، بطور تصادفی در گروههای کنترل، HIIT مقاومتی و HIIT دویدن قرار گرفتند. HIIT مقاومتی شامل سه ست با شدت 80% یک تکرار بیشینه و استراحت 5/2 دقیقهای بین ستها بود. HIITدویدن در 12 مرحله یک دقیقهای با شدت 80-90٪ ضربان قلب حداکثر با یک دقیقه استراحت فعال انجام شد. تمرینات طی 8 هفته و 3 بار در هفته انجام گرفت. نمونههای خونی قبل و بعد از 8 هفته تمرین گرفته شد. دادهها از طریق آزمون آنالیز واریانس یکطرفه، کروسکال والیس و تیزوجی تحلیل شدند (0/05>p). یافته ها: 8 هفته تمرینات منجر به افزایش معنادار در سطوح سرمی BDNF و کاهش معنادار وزن و درصد چربی بدن در گروههای تجربی شد (0/001>p). همچنین تفاوت معناداری بین درصد تغییرات میانگینهای BDNF بین گروههای تجربی مشاهده شد (0/001>p). نتیجهگیری: به نظر میرسد هر دو نوع HIIT مقاومتی و HIIT دویدن میتواند منجر به بهبود سلامت سیستم عصبی مرکزی در زنان دارای اضافه وزن با کمبود ویتامین D از طریق افزایش سطوح BDNF شود، اما HIIT دویدن با اثرات قویتری در مقایسه با HIIT مقاومتی همراه بود. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |