دوره 7، شماره 4 - ( زمستان 1399 )                   جلد 7 شماره 4 صفحات 542-532 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
barkhori E, Kashaninia Z, Haghani H. The Relationship between Social Health and General Self-efficacy in the elderly of Jiroft in 2018. J Jiroft Univ Med Sci 2021; 7 (4) :532-542
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-435-fa.html
برخوری اسماعیل، کاشانی نیا زهرا، حقانی حمید. ارتباط بین سلامت اجتماعی و خودکارآمدی عمومی سالمندان شهر جیرفت در سال 1397. مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت. 1399; 7 (4) :532-542

URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-435-fa.html

ارتباط بین سلامت اجتماعی و خودکارآمدی عمومی سالمندان شهر جیرفت در سال 1397
اسماعیل برخوری1 ، زهرا کاشانی نیا2 ، حمید حقانی3
1- کارشناس ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- استادیار پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، kashaninia.za@iums.ac.ir
3- دکتری آمار زیستی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده:   (2569 مشاهده)
مقدمه و هدف: هدف از زندگی در دوران سالمندی، فقط داشتن عمر طولانی و زنده‌ بودن نیست، بلکه نوع و کیفیت زندگی و به تبع آن خودکارآمدی عمومی سالمندان نیز اهمیت دارد. لذا در پژوهش حاضر به بررسی ارتباط سلامت اجتماعی با خودکارآمدی عمومی سالمندان ساکن شهر جیرفت در سال 1397 پرداخته شده­ است.
روش کار: در این مطالعه توصیفی- همبستگی با استفاده از روش نمونه­ گیری در دسترس تعداد 192 سالمند از شهرستان جیرفت برای شرکت در پژوهش انتخاب و پرسشنامه جمعیت شناختی و دو پرسشنامه‌ی سلامت اجتماعی Keyes و پرسشنامه‌ی خودکارآمدی عمومی Schwarzer و  Jerusalem تکمیل گردید. آنالیز داده ­ها با استفاده از نرم­ افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ­ها از آمارتوصیفی، آنالیز همبستگی، آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد. سطح معنی‌داری 0/05>p در نظر گرفته شد.
یافته­ ها: تمام افراد پژوهش از سلامت اجتماعی بالا برخوردار بودند. به جزء متغیر یکپارچگی اجتماعی، سایر متغیرهای تشکیل­ دهنده­ سلامت اجتماعی بر خودکارآمدی عمومی سالمندان تأثیر مثبت داشتند (0/01>p). متغیرهای سن، سطح تحصیلات، نوع شغل، سطح درآمد، بر میزان سلامت اجتماعی آنان مؤثر بوده است (0/01>p).
نتیجه­ گیری: ارتقاء سلامت اجتماعی در سالمندان می­ تواند منجر به خودکارآمدی بالا و به­ دنبال آن سلامت جسمی و روانی بالاتر، عملکرد فیزیکی بهتر و رضایت بالاتری از زندگی شود. بنابراین به­ منظور برنامه­ ریزی و سیاست­گذاری موفق نظام سلامت در برابر پدیده سالمندی، ارتقاء سلامت اجتماعی سالمندان در جامعه از اهمیت ویژه­ای برخوردار است.
واژه‌های کلیدی: سلامت اجتماعی، خودکارآمدی عمومی، سالمندان
متن کامل [PDF 605 kb]   (1937 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم پزشکی/ پرستاری
دریافت: 1399/8/27 | پذیرش: 1399/12/23 | انتشار: 1399/12/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Jiroft University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb