دوره 4، شماره 2 - ( پاییز-زمستان 1396 )
جلد 4 شماره 2 صفحات 212-201 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khajehlandi M, Bolboli L, Siahkuhian M, Nikseresht F. Effect of Pilates Training on Serum Levels of Adiponectin and Leptin in Inactive Women with Overweight. J Jiroft Univ Med Sci 2018; 4 (2) :201-212
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-159-fa.html
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-159-fa.html
خواجه لندی مژده، بلبلی لطفعلی، سیاهکوهیان معرفت، نیک سرشت فاطمه. تاثیر تمرینات ورزشی پیلاتس بر سطوح سرمی آدیپونکتین و لپتین در زنان غیر فعال دارای اضافه وزن. مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت. 1396; 4 (2) :201-212
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، شوشتر، ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، شوشتر، ایران
چکیده: (4033 مشاهده)
مقدمه: تمرینهای ورزشی پاسخهای متابولیکی، نظیر لیپولیز و جریان خون را در آدیپوسیت افزایش میدهند. از آنجایی که فعالیت ورزشی منظم منجر به تغییر در بافت چربی میگردد هدف از پژوهش حاضر تاثیر تمرینات ورزشی پیلاتس بر سطوح سرمی آدیپونکتین و لپتین در زنان غیر فعال دارای اضافه وزن بود.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 25 زن دارای اضافه‌وزن (میانگین BMI 1/1±2/27 کیلوگرم بر مترمربع) به طور داوطلبانه شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه: تمرین پیلاتس (12 نفر) و گروه کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی پیلاتس به مدت دوازده هفته (3 جلسه در هفته، 60 دقیقه در هر جلسه) به اجرا درآمد. در این مدت گروه کنترل هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند. نمونه خونی 48 ساعت قبل و پس از هفتهی دوازدهم بعد از 14-12 ساعت ناشتا طی دو مرحله، گرفته شد. از آزمون آماری تی وابسته جهت بررسی تغییرات درون گروهی متغیرها و از آزمون تحلیل کوواریانس جهت بررسی تغییرات بین گروههای تحقیق استفاده گردید.
یافته ها: نتایج تحقیق داد اگرچه کاهش وزن در گروه تمرین معنادار بوده است (005/0P=) اما در مقایسه درون گروهی تنها لپتین در واکنش با تمرین کاهش معناداری داشت (032/0P=) و در مقایسه بین گروهی هیچ گونه تغییر معناداری در تغییر سطوح سرمی آدیپونکتین و لپتین مشاهده نشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج میتوان اینگونه بیان کرد که با وجود کاهش معنادار وزن در گروه تمرینی (005/0P=)، سطوح سرمی آدیپونکتین و لپتین به ترتیب با سطح معناداری (475/0P=) و (072/0P=) تغییر معناداری نسبت به گروه کنترل نداشتند. به نظر میرسد این نوع تمرین برای کاهش سطوح لپتین و افزایش معنادار در آدیپونکتین کارساز نبوده است.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 25 زن دارای اضافه‌وزن (میانگین BMI 1/1±2/27 کیلوگرم بر مترمربع) به طور داوطلبانه شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه: تمرین پیلاتس (12 نفر) و گروه کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی پیلاتس به مدت دوازده هفته (3 جلسه در هفته، 60 دقیقه در هر جلسه) به اجرا درآمد. در این مدت گروه کنترل هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند. نمونه خونی 48 ساعت قبل و پس از هفتهی دوازدهم بعد از 14-12 ساعت ناشتا طی دو مرحله، گرفته شد. از آزمون آماری تی وابسته جهت بررسی تغییرات درون گروهی متغیرها و از آزمون تحلیل کوواریانس جهت بررسی تغییرات بین گروههای تحقیق استفاده گردید.
یافته ها: نتایج تحقیق داد اگرچه کاهش وزن در گروه تمرین معنادار بوده است (005/0P=) اما در مقایسه درون گروهی تنها لپتین در واکنش با تمرین کاهش معناداری داشت (032/0P=) و در مقایسه بین گروهی هیچ گونه تغییر معناداری در تغییر سطوح سرمی آدیپونکتین و لپتین مشاهده نشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج میتوان اینگونه بیان کرد که با وجود کاهش معنادار وزن در گروه تمرینی (005/0P=)، سطوح سرمی آدیپونکتین و لپتین به ترتیب با سطح معناداری (475/0P=) و (072/0P=) تغییر معناداری نسبت به گروه کنترل نداشتند. به نظر میرسد این نوع تمرین برای کاهش سطوح لپتین و افزایش معنادار در آدیپونکتین کارساز نبوده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم پزشکی / پزشکي ورزشي
دریافت: 1396/9/1 | پذیرش: 1396/9/27 | انتشار: 1396/9/30
دریافت: 1396/9/1 | پذیرش: 1396/9/27 | انتشار: 1396/9/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
