TY - JOUR T1 - The Relationship between Social Health and General Self-efficacy in the elderly of Jiroft in 2018 TT - ارتباط بین سلامت اجتماعی و خودکارآمدی عمومی سالمندان شهر جیرفت در سال 1397 JF - JJUMS JO - JJUMS VL - 7 IS - 4 UR - http://journal.jmu.ac.ir/article-1-435-fa.html Y1 - 2021 SP - 532 EP - 542 KW - Social Health KW - General Self-Efficacy KW - Elderly N2 - مقدمه و هدف: هدف از زندگی در دوران سالمندی، فقط داشتن عمر طولانی و زنده‌ بودن نیست، بلکه نوع و کیفیت زندگی و به تبع آن خودکارآمدی عمومی سالمندان نیز اهمیت دارد. لذا در پژوهش حاضر به بررسی ارتباط سلامت اجتماعی با خودکارآمدی عمومی سالمندان ساکن شهر جیرفت در سال 1397 پرداخته شده­ است. روش کار: در این مطالعه توصیفی- همبستگی با استفاده از روش نمونه­ گیری در دسترس تعداد 192 سالمند از شهرستان جیرفت برای شرکت در پژوهش انتخاب و پرسشنامه جمعیت شناختی و دو پرسشنامه‌ی سلامت اجتماعی Keyes و پرسشنامه‌ی خودکارآمدی عمومی Schwarzer و Jerusalem تکمیل گردید. آنالیز داده ­ها با استفاده از نرم­ افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ­ها از آمارتوصیفی، آنالیز همبستگی، آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد. سطح معنی‌داری 0/05>p در نظر گرفته شد. یافته­ ها: تمام افراد پژوهش از سلامت اجتماعی بالا برخوردار بودند. به جزء متغیر یکپارچگی اجتماعی، سایر متغیرهای تشکیل­ دهنده­ سلامت اجتماعی بر خودکارآمدی عمومی سالمندان تأثیر مثبت داشتند (0/01>p). متغیرهای سن، سطح تحصیلات، نوع شغل، سطح درآمد، بر میزان سلامت اجتماعی آنان مؤثر بوده است (0/01>p). نتیجه­ گیری: ارتقاء سلامت اجتماعی در سالمندان می­ تواند منجر به خودکارآمدی بالا و به­ دنبال آن سلامت جسمی و روانی بالاتر، عملکرد فیزیکی بهتر و رضایت بالاتری از زندگی شود. بنابراین به­ منظور برنامه­ ریزی و سیاست­گذاری موفق نظام سلامت در برابر پدیده سالمندی، ارتقاء سلامت اجتماعی سالمندان در جامعه از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. M3 ER -