مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت

مقدمه: بخش بزرگی از ترکیبات آلی که باعث ایجاد آلودگی در آب‌های طبیعی می‌گردند مواد رنگی شیمیایی هستند. رنگ‌های اسیدی کاربرد فراوانی در صنایع مختلف دارند. تخلیه فاضلاب‌های رنگی به دلیل سمیت بالای این فاضلاب‌ها و تجمع احتمالی در محیط زیست مشکلات زیست‌محیطی جدی را پدید می‌آورد. این مطالعه با هدف بررسی امکان‌سنجی استفاده از نانوتیوب‌های کربنی تک جداره به‌عنوان جاذب در فرآیند جذب رنگ اسیدی بنفش 17 از محیط‌های آبی انجام شده است.

روش کار: این تحقیق آزمایشگاهی به‌صورت جریان ناپیوسته بوده و اثر پارامترهای مختلف غلظت رنگ اسیدی بنفش 17، دوز نانوتیوب و pH و زمان تماس در حذف رنگ بررسی شده است. غلظت رنگ در نمونه‌ها با استفاده از اسپکتروفتومتر UV/Visible مدل SP-3000 Puls-Japan و رسم منحنی کالیبراسیون در طول موج 587 نانومتر سنجیده شد. داده‌های جذب با استفاده از ایزوترم‌های لانگمویر و فروندلیچ تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که با کاهش غلظت اولیه رنگ از 100 به 25 میلی‌گرم در لیتر، راندمان از 7/74 به 7/93 درصد افزایش می‌یابد. با افزایش دوز جاذب از 4/0 به 8/0 گرم راندمان حذف رنگ از 7/93 به 7/98 درصد افزایش می‌یابد. حداکثر ظرفیت جذب سطحی رنگ، 675/18 میلی‌گرم بر گرم است. زمان مناسب جهت دستیابی به حالت تعادل جذب 3 ساعت می‌باشد.

نتیجه‌گیری: به دلیل اندازه کوچک، نظم شبکه‌ای منحصر به فرد، سطح مقطع زیاد، واکنش‌پذیری بسیار زیاد و در نتیجه عملکرد قابل توجه به‌عنوان جاذب در حذف آلاینده‌های آلی از محیط‌های آبی، نانوتیوب‌های کربنی تک جداره جهت حذف رنگ اسیدی بنفش 17 می‌تواند مؤثر باشد.

کلید واژه ها: نانوتیوب‌های کربنی تک جداره، رنگ اسیدی بنفش 17، جذب سطحی