دوره 10، شماره 3 - ( پاییز 1402 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 1356-1348 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Asghari Vostakolaei S, Farajtabar Behrestaq S, Askari B. The Effect of Aerobic Exercise and Berberine Chloride on the Expression of SIRT1 and AMPK Genes in Visceral Adipose Tissue of Diabetic Rats. J Jiroft Univ Med Sci 2023; 10 (3) :1348-1356
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-742-fa.html
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-742-fa.html
اصغری وسطی کلایی سجاد، فرج تبار بهرستاق سقا، عسکری بابی سان. تاثیر تمرین هوازی و بربرین کلراید بر بیان ژنهای SIRT1 و AMPK بافت چربی احشایی موش‌های صحرایی دیابتی. مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت. 1402; 10 (3) :1348-1356
تاثیر تمرین هوازی و بربرین کلراید بر بیان ژنهای SIRT1 و AMPK بافت چربی احشایی موش‌های صحرایی دیابتی
1- استادیار، گروه تربیت بدنی وعلوم ورزشی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
2- کارشناسی ارشد تربیت بدنی،گروه تربیت بدنی وعلوم ورزشی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران ،farajtabarp@yahoo.com
2- کارشناسی ارشد تربیت بدنی،گروه تربیت بدنی وعلوم ورزشی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران ،
چکیده: (807 مشاهده)
| مقدمه و هدف: فرو پاشی میتوکندری ناشی از استرس اکسیداتیو یکی از عوامل مهم مقاومت به انسولین است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی و بربرین کلراید بر شاخص‌های بازسازی و بیوژنز میتوکندری بافت چربی احشایی موش‌های صحرایی دیابتی با استرپتوزوتوسین می باشد. روش کار: 32 موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه (8=n): دیابت (DM)، دیابت-بربرین (BDM)، دیابت-تمرین هوازی (TDM)، دیابت-تمرین هوازی-بربرین (TBDM) تقسیم شدند. دیابت با تزریق STZ در موش‌های نر القا شد. بربرین کلراید ( 30mg/kg/day) یک بار در روز به صورت خوراکی با گاواژ خورانده شد. گروه‌های تمرین به مدت شش هفته برنامه تمرین هوازی فزاینده (18-10 متر در دقیقه، 40-10 دقیقه در روز، پنج روز در هفته) را روی تردمیل انجام دادند. سطوح بیان ژن فاکتورهای SIRT1 و AMPK بافت چربی احشایی با استفاده از روش Real time-PCR اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و در صورت معناداری از آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری 0/05>p استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که اختلاف معنی‌داری در بیان ژنهای SIRT1 (p<0/05) و AMPK (p<0/05) در بین گروهها وجود دارد. در ادامه نتایج نشان داد که بیان ژن SIRT1 در گروه دیابت-تمرین (p<0/05) و دیابت-تمرین-بربرین‌کلراید (p<0/05) افزایش معنی‌داری نسبت به گروه دیابت داشت. بربرین‌کلراید به تنهایی نتوانست موجب افزایش معنی‌دار بیان ژن SIRT1 در مقایسه با گروه دیابتی شود (p>0/05). همچنین بیان ژن AMPK در گروه دیابت-تمرین (p<0/05)، دیابت-بربرین کلراید (p<0/05) و دیابت-تمرین-بربرین‌کلراید (p<0/05) افزایش معنی‌داری نسبت به گروه دیابت داشت. |
نتیجه‌گیری: براساس یافته های فوق احتمال دارد تاثیر همزمان تمرین و بربرین کلراید بتواند استرس اکسیداتیو و التهاب ناشی از دیابت را از طریق مسیر AMPK-SIRT1-PPARγ مهار کند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم پزشکی / پزشکي ورزشي
دریافت: 1402/7/17 | پذیرش: 1402/9/13 | انتشار: 1402/9/20
دریافت: 1402/7/17 | پذیرش: 1402/9/13 | انتشار: 1402/9/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
