دوره 9، شماره 1 - ( بهار 1401 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 904-896 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nadaf fahmideh M, Gholamrezaei S, Shabani R. The Effect of Two Types of Interval Training Intensity on Mitochondrial NRF1 and NRF2 Mitochondrial Gene Expression in Male Rats Myocardial Infarction Models. J Jiroft Univ Med Sci 2022; 9 (1) :896-904
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-598-fa.html
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-598-fa.html
نداف فهمیده مژده، غلامرضائی شهرام، شعبانی رامین. تأثیر دو نوع شدت تمرین تناوبی بر بیان ژن NRF1 و NRF2 میتوکندریایی کاردیومیوسیت موش‌های نر مدل سکته قلبی. مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت. 1401; 9 (1) :896-904
1- دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2- استادیار، دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران ،gholamrezaei@iaurasht.ac.ir
3- استاد، دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی،واحد رشت ، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2- استادیار، دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران ،
3- استاد، دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی،واحد رشت ، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
چکیده: (2411 مشاهده)
| مقدمه و هدف: بیوژنز میتوکندری یک چرخه پیچیده است که شامل هماهنگی بین بیان ژنهای میتوکندری و ژن های هسته ای، سپس ورود محصولات به اندامک و تداوم گردش این چرخه میباشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر دو نوع شدت تمرین تناوبی بر بیان ژنNRF1 و NRF2 میتوکندریایی کاردیومیوسیت موش‌های نر مدل سکته قلبی بود. روش کار: در این مطالعه تجربی 24 سر موش نر مدل سکته قلبی مواجهه با ایزوپروترنول به صورت تصادفی به سه گروه تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT)، تمرین تناوبی با شدت متوسط (MIIT) و کنترل (C) تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت 8 هفته تحت تاثیر تمرین تناوبی قرار گرفتند. تمرین در دو گروه شدت بالا و متوسط با مسافت طی شده همسان شامل اجرای 10 مرحله فعالیت 4 دقیقه ای با شدت 90-85 و 70-65 درصد VO2max بود و در این زمان گروه کنترل برنامه تمرینی نداشت. بیان ژنNRF1 و NRF2 میتوکندریایی با استفاده از روش Real Time PCR به دست آمد. یافته ها: تفاوت معنی داری در بیان ژنNRF1 و NRF2 میتوکندریایی کاردیومیوسیت موش‌های نر مدل سکته قلبی در سه گروه تمرین و کنترل مشاهده شد (p≤0/001). نتایج آزمون توکی بیانگر افزایش معنی دار بیان ژنNRF1 و NRF2 در دو گروه تمرین تناوبی نسبت به گروه کنترل بود (p≤0/001). با این حال تمرینات HIIT اثرات بیشتری داشت. نتیجه گیری: به طور کلی به نظر میرسد که تمرینات تناوبی با شدت بالا و متوسط، به افزایش بیوژنز میتوکندری عضله قلبی منجر می شوند. |
واژه‌های کلیدی: انفارکتوس قلبی، بیوژنز میتوکندری، تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین تناوبی با شدت متوسط
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم پزشکی / پزشکي ورزشي
دریافت: 1401/1/22 | پذیرش: 1401/3/29 | انتشار: 1401/3/31
دریافت: 1401/1/22 | پذیرش: 1401/3/29 | انتشار: 1401/3/31
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
