دوره 8، شماره 4 - ( زمستان 1400 )                   جلد 8 شماره 4 صفحات 778-769 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2- استادیار گروه فیزیولوژی، دانشکده دامپزشکی، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاداسلامی، تبریز، ایران ، mr.nasirzadeh@yahoo.com
3- استادیار گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
چکیده:   (1139 مشاهده)
مقدمه و هدف: استرس اکسیداتیو کلیوی در آغاز و پیشرفت بیماری کلیوی ناشی از دیابت نقش حیاتی دارد. هدف این مطالعه تعیین اثر اولئوروپین بر فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدان بافت کلیه و برخی فاکتورهای التهابی سرم در موش‌های صحرایی نر دیابتی­ شده با استرپتوزوتوسین می‌باشد.
روش کار: در این مطالعه تعداد 28 سر رت نر نژاد ویستار با وزن 30 ±190 گرم به‌صورت تصادفی انتخاب و به 4 گروه (7= n) گروه کنترل، گروه دیابتی، گروه تیمار و گروه اولئوروپین تقسیم‌ شدند. دیابت از طریق تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین به میزان mg/kg60 به‌ رت­ ها القا شد. رت ­های گروه اولئوروپین و تیمار، اولئوروپین را با دوز mg/kg 60 روزانه از طریق گاواژ معدی به مدت 30 روز دریافت نمودند. در پایان دوره مطالعه، غلظت سرمی اوره، کراتینین، گلوکز، اینترلوکین-1(IL-1)، اینترلوکین-6 (IL-6) و فعالیت آنزیم­ های  آنتی ­اکسیدان سوپراکسید دسموتاز (SOD) گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) ظرفیت تام آنتی ­اکسیدانی (TAC) و سطح مالون دی آلدهید (MDA) بافت کلیه اندازه ­گیری شد.
یافته ­ها: نتایج نشان داد که غلظت سرمی گلوکز، اوره، کراتینین، اینترلوکین-1 و اینترلوکین-6 در حیوانات دیابتی ­شده به‌طور معنی ­داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است (0/001˂p). همچنین، فعالیت آنزیم­های GPX ,SOD و میزانTAC  بافت کلیه در گروه تیمار در مقایسه با گروه دیابتی ­شده به‌طور معنی­داری افزایش و سطح MDA بافت کلیه به‌طور معنی­داری کاهش یافت (0/001˂p).
نتیجه­ گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اولئوروپین خوراکی قادر است قند خون، استرس اکسیداتیو و IL-1 و IL-6 را کاهش دهد. این اثرات شاید به دلیل توانایی آن در تقویت سیستم دفاعی آنتی­اکسیدانی باشد.
متن کامل [PDF 682 kb]   (966 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم پزشکی / فيزيولوژي
دریافت: 1400/9/10 | پذیرش: 1400/11/9 | انتشار: 1400/12/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.