مقدمه: نقایص شناختی یکی از عوامل مؤثر در درمان، پیش‌آگهی و کیفیت زندگی بیماران دوقطبی هستند. در مطالعه حاضر تأثیرات شناختی لیتیوم و والپروات سدیم که به‌عنوان داروهای خط اول در درمان این اختلال استفاده می‌شوند با یکدیگر مقایسه شدند

روش ­کار: شرکت‌کنندگان در مطالعه شامل 90 بیمار بستری در بیمارستان شهید بهشتی کرمان (40 نفر تحت درمان با لیتیوم) واجد معیارهای DSM-IV-TR برای دوره مانیای حاد بودند. این بیماران توسط روان‌پزشکانی غیر از نویسندگان مقاله تحت درمان دارویی قرار گرفتند. عملکرد شناختی توسط آزمون‌های شناختی شامل آزمون سیالی کلام (حروف و معنایی)، آزمون یادگیری کلامی شنیداری، آزمون فراخنای ارقام رو به عقب، آزمون جایگزینی نماد ارقام و آزمون ساخت دنباله قبل از درمان و 3 هفته پس از آن مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها: عملکرد شناختی در تمامی بیماران تحت درمان بهبود پیدا کرد و دو گروه از این نظر تفاوتی با هم نداشتند(p=0.6). هیچ یک از متغیرهای دموگرافیک به‌جز جنسیت تأثیر معناداری روی عملکرد شناختی بیماران نداشت؛ عملکرد زنان در آزمون مربوط به حافظه در جریان بهتر از مردان بود. (p=0/004).

نتیجه­ گیری: تأثیرات مثبت لیتیوم و والپروات سدیم در کنترل علائم خلقی و سایکوتیک منجر به بهبود عملکرد شناختی بیماران مبتلا به فاز مانیای حاد می‌شود.