دوره 10، شماره 2 - ( تابستان 1402 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 1309-1300 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.25382810.1402.10.2.8.3

XML English Abstract Print

بررسی تغییرات بیان ژن‌های Paxillin و PTK2 در بافت مغز موش‌های صحرایی مبتلا به گلیوبلاستومای مولتی‌فرم بدنبال تمرین ورزشی هوازی
ندا طاهری زاده1 ، فرشاد غزالیان2 ، حسین شیروانی3 ، ماندانا غلامی4 ، حسین عابدنطنزی5
1- دانشجوی دکتری تخصصی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، phdghazalian@gmail.com
3- دانشیار فیزیولوژی ورزشی، مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزش، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران
4- دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
5- استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده:   (1757 مشاهده)
مقدمه و هدف: تمرین ورزشی یکی از عوامل پیشنهادی برای کاهش مرگ و میر ناشی از انواع سرطان به ویژه سرطان مغز است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تغییرات بیان ژن­های Paxillin و PTK2 در بافت مغز موش ­های صحرایی مبتلا به گلیوبلاستومای مولتی ­فرم بدنبال تمرین ورزشی هوازی می­باشد.
روش کار: 24 موش صحرایی نر ویستار به 3 گروه (8=n) کنترل سالم، تومور مغزی و تومور+ورزش هوازی (Aerobic training; AT) تقسیم شدند. گلیوبلاستوما در قشر فرونتال موش‌ها تزریق شد. گروه تمرینی به مدت 4 هفته و 3 روز در هفته با سرعت 18 متر در دقیقه به مدت 25 تا 40 دقیقه تمرینات هوازی را روی نوارگردان انجام دادند. در پایان، موش‌ها قربانی شدند و ژن­ های Paxillin و PTK2 بافت مغز به روش Real-time PCR آنالیز شدند. برای تایید تومور نیز از تصاویر هیستولوژی با روش H&E استفاده شد.
یافته­ ها: گروه تومور افزایش نکروز و آسیب بافتی مغز را نسبت به گروه کنترل سالم نشان داد. همچنین گروه تومور افزایش معنی­ دار در بیان ژن­ های Paxillin وPTK2  را نسبت به گروه کنترل سالم نشان داد (0/001>p). این در حالی بود که انجام تمرین هوازی در حیوانات دارای تومور مغزی سبب کاهش معنی­ دار در Paxillin وPTK2 ، نسبت به گروه تومور شد(0/001>p).
نتیجه‌گیری: انجام تمرین هوازی در حیوانات دارای تومور مغزی می­ تواند استحکام سلولی تومور را با کاهش بیان ژن­های Paxillin و PTK2  (مؤثر در ماتریکس خارج سلولی) کاهش دهد. با این وجود در این زمینه نیاز به مطالعات بیشتر است.
واژه‌های کلیدی: گلیوبلاستومای مولتی فرم، تمرین هوازی، Paxillin، PTK2
متن کامل [PDF 649 kb]   (951 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم پزشکی / فيزيولوژي
دریافت: 1402/2/19 | پذیرش: 1402/6/24 | انتشار: 1402/6/29
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.