دوره 10، شماره 2 - ( تابستان 1402 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 1291-1283 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه سلامت در بلایا و فوریت ها، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، amenemarzban@yahoo.com
2- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- مرکز تحقیقات داروهای گیاهی رازی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم‌آباد، ایران
4- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
چکیده:   (2118 مشاهده)
مقدمه و هدف: خوددرمانی در کودکان به مشکل مهمی برای سلامت جامعه ایران تبدیل شده است. چرا که کودکان به علت فیزیولوژی نابالغ، نسبت به اثرات مضر داروها حساس­ ترند. این مطالعه به منظور بررسی وضعیت خوددرمانی مادران در مورد بیماری­ های کودکان زیر پنج سال در روستاهای شهرستان اردکان انجام گردید.
روش کار: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی 350 مادر دارای کودک زیر ۵ سال در روستاهای شهرستان اردکان در سال 1398 انجام شد. نمونه ­گیری بصورت سرشماری انجام شد. داده ­ها با استفاده از پرسشنامه 5 قسمتی استاندارد خوددرمانی، جمع‌آوری گردید. داده ­ها به وسیله نرم­افزار SPSS24 و با استفاده از آماره­ های توصیفی و کای ­دو تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته ­ها: نتایج نشان داد 57/28% از مادران بصورت خودسرانه به فرزند خود دارو داده بودند. مهم‌ترین علل مصرف خودسرانه دارو، نداشتن وسیله ای برای رفت و آمد به شهر با 38/92%، باز نبودن جاده رفت و آمد به شهر در تمام طول سال با 89/27% بود. همچنین داروهای سرماخوردگی با 88/96% و تب­ برها با 77/93% از عمده‌ترین داروی مصرفی بودند. بین وضعیت پوشش بیمه درمانی با خوددرمانی رابطه معناداری مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه حدود 80% از مادران اقدام به خوددرمانی می ­کنند و علل بسیاری از آنها نبود امکانات رفت و آمد به مراکز درمانی می­ باشد، ارتقاء و توسعه راه­ ها و جاده ­ها و همچنین توزیع عادلانه پزشک و خدمات درمانی در جوامع روستایی ضروری به نظر می­ رسد.
واژه‌های کلیدی: کودکان، مادران، خوددرمانی، اردکان
متن کامل [PDF 458 kb]   (1141 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم بهداشت / بهداشت عمومی
دریافت: 1402/2/25 | پذیرش: 1402/6/15 | انتشار: 1402/6/29

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.