دوره 9، شماره 3 - ( پاییز 1401 )                   جلد 9 شماره 3 صفحات 1017-1010 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- مربی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، جیرفت، ایران
2- استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، جیرفت، ایران
3- دانشیار، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، جیرفت، ایران ، foozieh1384@yahoo.com
چکیده:   (1210 مشاهده)
مقدمه و هدف: اعلام خبر بد در بیمارستان­ها به دلیل کمبود آگاهی و مهارت کارکنان یک وظیفه چالش برانگیز است. این مطالعه با هدف تعیین دانش و نگرش دانشجویان کارورز پزشکی و پرستاری نسبت به اعلام خبر بد در دانشگا­ه ­های علوم پزشکی استان کرمان انجام شد.
روش کار: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 269 دانشجوی کارورز رشته ­های پزشکی و پرستاری از سه دانشگاه علوم پزشکی در استان کرمان در سال 1400 انجام شد. کلیه شرکت­ کنندگان پرسشنامه اطلاعات  دموگرافیک و پرسشنامه سنجش دانش و نگرش مناقب و همکاران در زمینه اعلام خبر بد را تکمیل نمودند، داده ­ها با کمک آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شد. سطح معنی­ داری کمتر از 0/05 درنظر گرفته شد.
یافته­ ها: نتایج نشان داد میانگین نمره دانش و نگرش شرکت­ کنندگان نسبت به اعلام خبر بد به ترتیب 2/3± 14/06و 5/6±24/03بود. سطح نمره دانش در حد متوسط و نمره نگرش منفی بود. میانگین نمره دانش دانشجویان پزشکی نسبت به اعلام خبر بد به­ طور معنی­ داری بیشتر از دانشجویان پرستاری بود (0/001>p). میانگین نمره نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به اعلام خبر بد بیشتر از دانشجویان پزشکی  بود (0/001>p). میانگین نمره دانش و نگرش بر حسب دانشگاه محل تحصیل تفاوت معنی­داری داشت (0/05>p).
نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که دانش دانشجویان پزشکی و پرستاری در مورد اعلام خبر بد کافی نیست و نیاز به آموزش بیشتر می ­باشد. با توجه به نگرش مثبت ­تر دانشجویان پرستاری نسبت به اعلام خبر بد پیشنهاد می ­شود که تمهیداتی فراهم شود تا با آموزش دانشجویان پرستاری، از این ظرفیت بالقوه برای اعلام خبر بد به بیماران و خانواده آنان استفاده شود.
واژه‌های کلیدی: دانش، نگرش، اعلام خبر بد، دانشجویان
متن کامل [PDF 545 kb]   (1269 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم پزشکی / اخلاق پزشكي
دریافت: 1401/2/25 | پذیرش: 1401/8/17 | انتشار: 1401/9/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.