دوره 9، شماره 1 - ( بهار 1401 )                   جلد 9 شماره 1 صفحات 904-896 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Nadaf fahmideh M, Gholamrezaei S, Shabani R. The Effect of Two Types of Interval Training Intensity on Mitochondrial NRF1 and NRF2 Mitochondrial Gene Expression in Male Rats Myocardial Infarction Models. J Jiroft Univ Med Sci 2022; 9 (1) :896-904
URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-598-fa.html
نداف فهمیده مژده، غلامرضائی شهرام، شعبانی رامین. تأثیر دو نوع شدت تمرین تناوبی بر بیان ژن NRF1 و NRF2 میتوکندریایی کاردیومیوسیت‌ موش‌های نر مدل سکته قلبی. مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت. 1401; 9 (1) :896-904

URL: http://journal.jmu.ac.ir/article-1-598-fa.html


1- دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2- استادیار، دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران ، gholamrezaei@iaurasht.ac.ir
3- استاد، دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی،واحد رشت ، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
چکیده:   (1535 مشاهده)
مقدمه و هدف: بیوژنز میتوکندری یک چرخه پیچیده است که شامل هماهنگی بین بیان ­ژن­های میتوکندری و ژن­ های هسته­ ای، سپس ورود محصولات به اندامک و تداوم گردش این چرخه می­باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر دو نوع شدت تمرین تناوبی بر بیان ژنNRF1  و NRF2 میتوکندریایی کاردیومیوسیت‌ موش‌های نر مدل سکته قلبی بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی 24 سر موش نر مدل سکته قلبی مواجهه با ایزوپروترنول به ­صورت تصادفی به سه گروه تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT)، تمرین تناوبی با شدت متوسط (MIIT) و کنترل (C) تقسیم شدند. گروه­ های تمرین به مدت 8 هفته تحت تاثیر تمرین تناوبی قرار گرفتند. تمرین در دو گروه شدت بالا و متوسط با مسافت طی شده همسان شامل اجرای 10 مرحله فعالیت 4 دقیقه­ ای با شدت 90-85 و 70-65 درصد VO2max بود و در این زمان گروه کنترل برنامه تمرینی نداشت. بیان ژنNRF1  و NRF2 میتوکندریایی با استفاده از روش Real Time PCR به­ دست آمد.
یافته ­ها: تفاوت معنی­ داری در بیان ژنNRF1  و NRF2 میتوکندریایی کاردیومیوسیت‌ موش‌های نر مدل سکته قلبی در سه گروه تمرین و کنترل مشاهده شد (p≤0/001). نتایج آزمون توکی بیانگر افزایش معنی­ دار بیان ژنNRF1  و NRF2 در دو گروه تمرین تناوبی نسبت به گروه کنترل بود (p≤0/001). با این حال تمرینات HIIT اثرات بیشتری داشت.
نتیجه ­گیری: به­ طور کلی به نظر می­رسد که تمرینات تناوبی با شدت بالا و متوسط، به افزایش بیوژنز میتوکندری عضله قلبی منجر می­ شوند.
متن کامل [PDF 474 kb]   (863 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم پزشکی / پزشکي ورزشي
دریافت: 1401/1/22 | پذیرش: 1401/3/29 | انتشار: 1401/3/31

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی جیرفت می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Jiroft University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb