دوره 9، شماره 1 - ( بهار 1401 )                   جلد 9 شماره 1 صفحات 895-886 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
2- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران ، vahidian@ped.usb.ac.ir
3- استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
چکیده:   (1590 مشاهده)


 
مقدمه و هدف: استرس اکسیداتیو در آسیب‌­ شناسی بیماری اسکیزوفرنی به­ ویژه در مغز اهمیت بالایی دارد و در این بیماران بیشتر از مقدار طبیعی می‌باشد. در این مطالعه اثر تمرینات تناوبی شدید را بر گلوتاتیون و مالون دی آلدهید سرمی بیماران اسکیزوفرنی مرد بررسی کرده ­ایم.
روش کار: تعداد 28 بیمار اسکیزوفرنی مرد، تحت مراقبت در مرکز درمانی یاس در شهرستان زاهدان به‌طور تصادفی در دو گروه تمرین (14 نفر) و کنترل (14 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی­ها تمرین تناوبی شدید را با شدت 70 تا 85% حداکثر ضربان قلب به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته انجام دادند. دو مرحله خون‌گیری 24 ساعت قبل و پس از اتمام تمرینات انجام ‌شد و گلوتاتیون و مالون دی آلدهید سرمی به ترتیب به روش الایزا و اسپکتروفتومتری سنجش شد.
یافته­ ها: در بیماران اسکیزوفرنی مرد با میانگین سنی 39 سال، گلوتاتیون سرمی پس از 8 هفته تمرین در مقایسه با مقادیر پیش‌آزمون افزایش معنی‌داری داشت (0/001>p). همچنین میزان گلوتاتیون سرمی در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به­ طور معناداری افزایش پیدا کرد (0/05>p). از طرفی میزان مالون دی آلدهید سرمی پس از تمرینات در گروه تمرین کاهش معنادار داشته است (0/05>p)؛ و تفاوت معناداری در میزان مالون دی آلدهید بین دو گروه پس از 8 هفته مشاهده شد (0/01>p).
نتیجه­ گیری: ورزش منظم، ادامه‌دار و از نوع تناوبی شدید احتمالاً از طریق مهار تولید مالون دی آلدهید به­ عنوان شاخصی از تولید رادیکال­ های آزاد باعث کاهش آسیب‌های سلولی و مولکولی و افزایش میزان گلوتاتیون سرمی در بیماران اسکیزوفرنی و نهایتاً بهبود علائم بیماری می‌شود.
متن کامل [PDF 1007 kb]   (967 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: علوم پزشکی / فيزيولوژي
دریافت: 1401/1/22 | پذیرش: 1401/2/11 | انتشار: 1401/3/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.