مقدمه و هدف: اختلال خواب یکی از مشکلات اصلی بیماران مبتلا به سرطان است که کیفیت زندگی آنان را تحت تأثیر قرار میدهد، لذا پژوهش حاضر جهت بررسی تأثیر تجسم هدایتشده بر کیفیت خواب در بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع کار آزمایی بالینی است که روی 70 بیمار سرطانی صورت پذیرفت. انتخاب نمونهها برای مطالعه بهطور تصادفی بود. نمونهها به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شده و در شروع مطالعه، پرسشنامههای دموگرافیک و کیفیت خواب پیتزبورگ را تکمیل کردند. سپس گروه مداخله 9 جلسه، تحت آموزش تجسم هدایتشده از طریق گوش دادن به سیدی قرار گرفت و پس از انجام مداخله، دو گروه مجدداً پرسشنامهها را تکمیل کردند. نتایج حاصل با استفاده از نرمافزار SPSS-16 بهوسیلهی آزمونهای مجذور خی، t-test و ANCOVA مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. یافتهها: نتایج نشان داد بین اطلاعات دموگرافیک نمونه های مورد مطالعه در پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون تفاوت معنیدار وجود نداشت؛ درحالی که میانگین نمرات گروه مداخله در متغیر کیفیت خواب در پسآزمون نسبت به گروه کنترل معنیدار بود (001/0>p). نتیجهگیری: تجسم هدایتشده باعث بهبودی کیفیت خواب در بیماران مبتلابه سرطان میشود، بنابراین پرسنل درمانی میتوانند از این روش در بهبود کیفیت خواب در بیماران سرطانی استفاده نمایند. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |